Wanneer de Duitsers in 1914 ons land aanvallen, blijven ook de troepen in en rond Mechelen niet gespaard. Soldaten hebben amper tijd om hun gesneuvelde makkers te begraven. Vele gesneuvelden moeten het stellen met een veldgraf dat mettertijd echter dreigt te verdwijnen. Om dit te voorkomen richt de stad Mechelen al in de eerste bezettingsmaanden een ontgravingsdienst onder leiding van leraar Hendrik Haesen op.

Samen met zijn team gaat Hendrik op zoek naar deze veldgraven in Mechelen en omstreken. Wanneer grondeigenaars niet willen meewerken, roept Hendrik zelfs de hulp van de Duitse bezetter in. Niet minder dan 892 militairen, ongeacht hun nationaliteit, worden door de doelgerichte inzet van Hendrik Haesen van een veldgraf naar de stedelijke begraafplaats van Mechelen overgebracht. Op 28 maart 1918 overlijdt Hendrik aan een ziekte die hij tijdens deze werkzaamheden opliep. Hij krijgt een laatste rustplaats tussen de gesneuvelden die hij 4 jaar lang van een degelijke graf voorzag.

Hendriks graf vindt je vandaag nog steeds terug op het militair ereperk van de begraafplaats te Mechelen.